Αιτηση-Απαιτηση

Ρε σεις μεγαλοι,σε σας μιλω, σε σας, που κανετε τους ανηξερους.
Τι με φερατε ρε στο κοσμο τουτο?Για ποιο σκοπο?Εκει που ημουνα μου ειπανε,
οτι εκει που θα παω, θα ειμαισ'ενα κοσμο, που ολα ειναι φυση και μερος αυτης*
θα κανω παρεα με αλλα παιδακια, θα παιζουμε κρυφτο και αμπαριζα,
θαμαθαινουμε μεσα απο το παιχνιδι, την ευγενια,τη αληθεια, την αμιλλα*
και ολα αυτα θα τα μαθαινουμε σ'ενα χωρο πρασινο, με δεντρα πολλα
και ζωα διαφορα να μας περιτρυγιριζουν, χωρις να μας φοβουνται.
Μου ειπανε πως ο μπαπας ου και η μαμα μου, θα παιζουν κι αυτοι μαζι μου
και δε θα λειπουν, ολη τη μερα,αφηνωντας με με τη γιαγια(δεν ξερω αν εχω),
η οποια θελει,αλλα δεν μπορει.Τι πραγματα ειναι αυτα?!
Μου ειπανε θα παιζω εξω στη φυση με παιδακια, κι οχι
σε μια τσιμεντενια φυλακη, μ'ενα ηλεκτρονικο παιχνιδι.
Μα πριν λιγο, ηρθαν εδω κατι αγγελοι,που πριν
ητανε μαζι σας....Ητανε λυπημενοι,οχι γιατι φυγαν,αλλα
γι'αυτο που αφησαν πισω τους....Κι ολα μου τα ειπαν....
Ρε μεγαλοι, τι με φερατε στο κοσμο τουτο?!

Σε τουτα εδω τα μαρμαρα...

"Σε τουτα εδω τα μαρμαρα,
κακια σκουρια δεν πιανει..."
Τ'ακουτε παλιοκεραταδες?!
Τα μαρμαρα αυτα, δεν τα πιανει τιποτα!
Οσες μαλακιες και να κανετε,λιμοκοντορια,
οσο και να κολυμπατε σε μια θαλασσα ανικανοτητας,
τιποτα δε θα καταφερετε!
Τα μαρμαρα αυτα, εχουν δει πολλα τα ματια τους..
Εσεις δεν ειστε, παρα ενα ψυγμα στο χρονο,
μια ανοητη πινελια, στης ζωης τον καμβα
ενα τιποτα!
Τι να πειτε σεις στα μαρμαρα...
Ρε λιγουρια πολιτικαντηδες,
του κωλου υπηρετες,
μαθετε πως η Ελλαδα, δεν ειναι μια απλη χωρα*
ΘΕΛΕΙ ΑΡΧΙΔΙΑ ΝΑ ΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ
ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΤΑ ΕΧΕΤΕ(τα εχετε αλλου ξεχασει...)
Σημερα, πηρατε το πρωτο μηνυμα*
ξεκουμπηθειτε ολοι σας,ανεξαρτητου κομματος, για το καλο σας*
αρκετα με το τσιρκο....

Περαστε!

Στο καφενειον η Ελλας,
ο σαλτιμπαγκος,
πουλα τα νουμερα διπλα,
οι αλυσιδες δωρεαν,
το πηδημα θανατου,
δυο δραχμες,
το πηδημα θανατου δυο δραχμες,
ποιος θα το δει?!
Περαστε κοσμε!
Περαστε κοσμε!

Ουδετεροτητα....

Και ειπαν οι Μηλιοι,στους Αθηναιους πρεσβεις.."μα εμεις ειμστε ουδετεροι, και σαν ουδετεροι δεν ειμαστε για σας, διολου επικυνδυνοι..."
Οι Αθηναιοι πρεσβεις απαντησαν.."Καμετε λαθος, διοτι, με την ουδετεροτητα σας,
οι αντιπαλοι και οι υπηκοοι,θα καταλαβουν πως δε μας φοβοσαστε, κι αυτο θα προκαλεσει
προβληματα στην ηγεμονια μας...Ενω αν ασς υποταξουμε, η σας καταστρεψουμε, κανεις δεν θα μας σεβεται,ολοι ομως θα μας φοβουνται, κι αυτο μας δημιουργει σταθεροτητα*οποτε η ουδετεροτητα σας, ειναι επικυνδυνη για εμας..."
Οι Μηλιοι επεμειναν στην ουδετεροτητα....Οι ανδρες τους σφαγιαστηκαν, τα γυναικοπαιδα, γιναν δουλοι....
Οσοι απο εσας, ειστε ουδετεροι, στην επιθεση που δεχονται οι ψυχες μας, απο τους επαιοντες, ας το ξανασκεφτουν....

Παιδικοτητα

α πργματ, ειναι δυκολα....Η κατασταση , την ωρα αυτη, ειναι ανεξελεγκτη*
το ζητημα ειναι, να μη γινει καχυποπτη*να μη γινουμε,εμεις καχυποπτοι!
Δεν πρεπει, για κανενα λογο, να χασουμε τη παοδικοτητα μας*θα ειναι η μεγαλυτερη
ηττα,αν αρχισουμε να φοβομαστε το διπλανο μας,ψυλιαζομαστε αυτον που παει εκδρομη
στο δασος, θεωρουμε υποπτο αυτον που κατασκηνωνει ελευθερα....Η γη ανηκει,
σε ολους!Το κρατος, σε μια προσπαθεια αποποιησης των ευθυνων του, επικυρηξε τους
εμπρηστες... Λες και δεν τους ξερει....Θα πηγαινω δηλαδη στο δασος, θα κανω μπαρμπεκιου
και θα επαφυομαι, στου καθενος τις ορεξεις, που ονειρευεται μια καλη αμοιβη....
Ωραια!......
Παρολ'αυτα, μη χασουμε,τη παιδικοτητα μας*μη τρομαζουμε απο το αερακι...
Για μας φυσα!Ας μη σκοτωσουμε το κλοουν μεσα μας...Μη τους κανουμε τη
χαρη...

Ελπιδα...

Το χωμα ειναι μαυρο...Μυριζει....ειναι καμμενο.....καμμενες και οι ψυχες....
απελπισια μαυρη στα ματια των παιδιων.....Κι ομως... ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ!Δε πρεπει
ν'αφησουμε χαμενη την ελπιδα*οταν αερακι ξαναφυσηξει, να το χαρουμε, κι οχι να τρομαξουμε....Και να φυτεψουμε το χωμα..Τι κι αν εγινε μαυρο...Παλι θα φυτρωσει...
Παλι θα ανθισει...Και τα δεντρα θα ξαναρθουν και τα πουλια, το τραγουδι τους θ'αρχισουν*
μην αποκαψουμε την ιδια την ελπιδα....Να μη τους κανουμε τη χαρη....

Διαπιστωση....

"Τιναζεις τα φτερα σου,
πανω απ'τα ονειρα σου,
ζυγιζεις τη καρδια σου,
με μαχαιριες....
Αραζεις τη ματια σου,
σε βαρκα του πελαγου,
γκρεμιζεις τις αληθειες,
σε βαραθρα...
Πινεις τον ερωτα σου,
σε κουπα απο κεδρο
και ντυνεις τη ψυχη σου,
με αλαβαστρο...
Μην αμφιβαλλεις διολου,
για τη φωνη του κοσμου,
ειναι απο ξυλο μαυρο,
και μαρμαρο...
Αν δεν υπολογισεις,
τα ξυλινα τα λογια,
σε μαρμαρενια αλωνια,
θα κουραστεις..."

de profundis.

"Σπασμενο γυαλι το στομα σου,
αιματα το φιλι σου....
Αλλος σε λεει μελισσα,
κι αλλος σε λεει
σφηκα....
Εχεις της σφηκας το κεντρι,
της μελισσας τη γλυκα....."

Μωρε τι μας λετε?!

Μεσουσης της καλοκαιρινης ραστωνης, οι δουλεμποροι εκυρηξαν δουλοπαζαρο*
διαλαλουν τη πραματεια τους σε σουλτανους, νταβαδες, κοτζμπασηδες και γιαπηδες*
πιπες κανουνε για να πουλησουν οι ξεφτιλες! Μα ακομα πιο ξεφτιλες ολοι οσοι τους πιστεψουν...Και καλα, αυτοι που θα παρουν το καλο κομματι, τη τρυφερη παρθενα η το αμουστακο αγορι,λες κατι κερδιζουν*μα να κατεβαζεις το σωβρακο αυτου, που προκειται
να σε σοδομισει, και να μιλας για αναγκη που γινεται υποχρεωση, ειναι ανωμαλια!
Χαιρετισματα σε ολους τους ξωμαχους....

Ρομφαια σουρεαλισου

Ο μεγαλος Αντρε Μπρετον,στα μυχια της ψυχης μας,
βροντοφωναζει το παιανα του καθε ελευθερου ανθρωπου,
"Στο πυρπολυμενο δασος,τα λιονταρια ειναι
ακομη δροσερα!"
Αφιερωμενο σε ολα τα λιονταρια,
και στην αγαπημενη μου συντροφο,
μεγαλη αγαπη,
και μεγαλο ερωτα,
ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ!