ευχες....

Καλη χρονια στην οικογενεια μου,
καλη χρονια στο σοι μου,
καλη χρονια στους φιλους οπου κα να'ναι,
καλη χρονια σε εσας και στην εποικοινωνια μας,
καλη χρονια στα Κυθηρα,
καλη χρονια στην Αναφη,
Καλη χρονια στην Αμοργο,
καλη χρονια στη Σαμοθρακη,
καλη χρονια στα νευρα μου,
καλη χρονια στη μιζερια μου,
καλη χρονια σε ολα μου τα συμπλεγματα,
καλη χρονια στα ονειρα μου,
καλη χρονια σε οσους με αγαπησαν,
καλη χρονια σε οσους δε με αγαπησαν,
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

Χαμος!

{youtube=http://www.youtube.com/watch?v=AzCygWJD4Og}
Στίχοι: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Μουσική: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Πρώτη εκτέλεση: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας

(τραγούδι)
Τα μάγια είναι μυστικά, μα μυστικά δε μένουν,
και πράγματα παράξενα άρχισαν να συμβαίνουν...
Ήρθε εξπρές η άνοιξη με χίλια χελιδόνια
και δυό φιλάκια έστειλε και λιώσανε τα χιόνια.
Ξημέρωσε Χριστούγεννα κι οι λόφοι πρασινίσαν
και μες στο νταλαχείμωνο οι πασχαλιές ανθίσαν.
Τα πρόβατα κελάηδαγαν γλυκά σαν αηδονάκια
κι οι αγελάδες πέταγαν ψηλά με τα πουλάκια.
Οι γέροι βγήκαν στις αυλές τα μήλα για να παίξουν,
ξύπνησαν οι τεμπέληδες και θέλαν να δουλέψουν.
Οι βλάκες γίναν έξυπνοι και οι μουγγοί μιλούσαν
και τα νερά του ποταμού ανάποδα κυλούσαν.
Όλοι στους δρόμους βγήκανε με γέλια και αστεία
και φαγοπότι στήσανε στη μέση στη πλατεία
κι ήρθαν κι οι μουσικάντηδες και πιάσαν το τραγούδι
κι όλη τη μέρα γλένταγαν, κάψαν το πελεκούδι.

(αφήγηση)
Ξαφνικά, οι αγέλαστοι άνθρωποι έγιναν γελαστοί, αλλά πολύ γελαστοί – και ομιλητικοί, αλλά πολύ ομιλητικοί: «Γεια σας, τι κάνετε; Χρόνια πολλά... ματς μουτς». «Υπόσχομαι», έλεγε συνεχώς ο δήμαρχος, «μπράβο δήμαρχε» φώναζαν οι παρατρεχάμενοι και σιγά – σιγά, ένας – ένας, οι αγέλαστοι άνθρωποι άρχισαν να χορεύουν! Μάλιστα! Να χορεύουν! Οι καλικάντζαροι το ‘παν και το ‘καναν. Τα πάνω ήρθαν κάτω! Κι ενώ συνέβαιναν όλ’ αυτά, η πόρτα του χρόνου άνοιξε διάπλατα κι άρχισαν να καταφθάνουν οι επίσημοι προσκεκλημένοι των καλικάντζαρων: Η Χιονάτη με τους εφτά νάνους, ο Μολυβένιος Στρατιώτης με τη μπαλαρίνα του, ο Τομ Σώγιερ, Die Bremerstadt Musikanten, ο Ευτυχισμένος Πρίγκηπας, ο γέρο-Αίσωπος με την παρέα του, ο Καραγκιόζης με την οικογένεια... «Γεια σου οικογένεια... ω, ω, ω, ω, ώπα...», «υπόσχομαι ότι...». Ο Κάρλος Καστανέντα, ο Τζέρι Γκαρσία, ο Τζίμι Χέντριξ... Οι καλικάντζαροι βαμμένοι με μπογιές σαν Ινδιάνοι κυλιόντουσαν χάμω, έκαναν τούμπες, έκαναν ότι τους κατέβαινε και διασκέδαζαν τρελά... Χαμός στο ίσιωμα!!

Χορέυανε, χορεύανε... μέχρι που νύχτωσε... και μια γλυκειά νύστα βάρυνε τα βλέφαρα τους... Έγειραν όλοι εκεί κι αποκοιμήθηκαν... κι έτρεχε ακόμα το κρασί από τις κάνουλες των βαρελιών. Οι καλικάντζαροι καβάλησαν τις χήνες τους κι έφυγαν. Μαζί τους έφυγαν κι οι γιορτές...

Την άλλη μέρα χιόνισε. Χιόνιζε πάνω απ’ το σιωπηλό κόσμο... χιόνιζε στις καρδιές των μοναχικών ανθρώπων...........................
Χρονια πολλα σε ολους!

Διορθωση!!!!

Εκανα ενα ορθογραφικο και αντι για φιλος,
εγραψα φικος......
Φιλε μελλομενε,ελπιζω να μη μου κρατησεις
κακια:)......

Ειδωλο.

Επειτα απο προσκληση,του καλου μου φικου, του μελλομενου,
θα πω γιατι διαλεξα το συγκεκριμενο ειδωλο,
(προτιμω την ελληνικη λεξη απο το avatar....)
Λοιπον,για να ειμαι ειλικρινης,δεν ειχα ειδωλο,
διοτι πολυ απλα,δεν ηξερα πως "μπαινει",
μεχρι που με βοηθησε ο φιλος μελλομενος
και τον ευχαριστω πολυ:)!
(παρεπιπτοντος,το ειδωλο μου,δεν εμφανιζεται σε ολα ιστολογια,
οταν απαντω,αλλα αυτο λιγη σημασια εχει για μενα
και φανταζομαι,ακομα πιο λιγη και για εσας....(υπαρχουν σιγουρα σοβαροτερα ζητηματα,
να σας απασχολουν...:)
Τωρα γιατι διαλεξα το συγκεκριμενο ειδωλο:κατ'αρχην,μου αρεσει καθε μορφη θεατρου*
οι μαριονετες εχουν διττη σημασια...ο καθενας διαλεγει οτι θελει.....
Επεισης εχω μια δοση,η μαλλον προσπαθω να εχω,αυτοσαρκασμου*
χωρια του οτι,στη κοινωνια που ζουμε,ειναι αρκετες οι φορες,που νιωθω
καραγκιοζακος..........
Αυτα ,σε γενικες γραμμες*και μη ξεχνατε:"κεινο που με τρωει,
κεινο που με σωζει,ειναι που ονειρευομαι,σαν το καραγκιοζη....:)"

Διονυσιακη διαθεση!

Παμε ενα ζωναραδικο απ'τη πατριδα μου!
τιμη στο Δυονυσο,τα τελωνια να προγκηξουμε!
ιιιιιιιιιιιιιχουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ
Πέντε πέρδικες πιτούσαν
και στον κάμπο 'λογυρνούσαν,
για τα μας τα δυο ρωτούσαν,
γιατ' ισένα, γιατ' ιμένα,
για τα δικά σου μαύρα ματιά,
κάνω μαύρα μονοπάτια.
Θα σι πάρω, δε σ' αφήνω,
και στην Πόλη θα σι πάγω,
πέντε ντούμπλες θα σι βάλω
κι φλουρί θα σ' αρματώσω.

Για εκεινη.........

Τα πνεύματα επιστρέφουνε τις νύχτες
φωτάκια από αλύτρωτες ψυχές
κι αν δεις εκεί ψηλά στις πολεμίστρες
θα δεις να σε κοιτάζουνε μορφές

Και τότε ένα παράπονο σε παίρνει
και στα καντούνια μέσα σε γυρνά
η Πόλη μια παλιά αγαπημένη
που συναντάς σε ξένη αγκαλιά

Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο
αλλάζουνε εντός μου τα σύνορα του κόσμου

Την βρήκα στις στροφές των ποιημάτων
με τις βαριές χανούμισες να ζει
και ρίχνω μες στο στόμα των αρμάτων
την κούφια μου αλήθεια τη μισή

Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο
αλλάζουνε εντός μου τα σύνορα του κόσμου
...........................................
...........................................
για σενα........που το δακρυ μου μεταλαβα..........
να εισαι παντα καλα..........

Λολαθηκα.....

ΟΥΛΑΛΟΥΜ . . .

Ήταν σα να σε πρόσμενα Κερά
απόψε που δεν έπνεε έξω ανάσα,
κι έλεγα: Θάρθει απόψε απ' τα νερά
κι από τα δάσα.

Θάρθει, αφού φλετράει μου η ψυχή,
αφού σπαρά το μάτι μου σαν ψάρι
και θα μυρίζει ήλιο και βροχή
και νειό φεγγάρι . . .

Και να, το κάθισμά σου σιγυρνώ,
στολνώ την κάμαρά μας αγριομέντα,
και να, μαζί σου κιόλας αρχινώ
χρυσή κουβέντα:

. . . Πως – να, θα μείνει ο κόσμος με το "μπά"
που μ' έλεγε τρελόν πως είχες γίνει
καπνός και - τάχας - σύγνεφα θαμπά
προς τη Σελήνη . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Νύχτωσε και δεν φάνηκες εσύ·
κίνησα να σε βρω στο δρόμο - ωιμένα -
μα σκούνταφτες (όπου εσκούνταφτα) χρυσή
κι εσύ με μένα.

Τόσο πολύ σ' αγάπησα Κερά,
που άκουγα διπλά τα βήματα μου!
Πάταγα γω - στραβός - μεσ' τα νερά;
κι εσύ κοντά μου . . .

........................................................
Ποιημα του Γιαννη Σκαριμπα.....Αφιερωμενο,στη κοπελα,υπαλληλο του ξενοδοχειου,
στο Πυργο............Εσυ που δε καταλαβες το βλεμα μου..και τη καρδια μου ....να εισαι καλα...........
Σε βασανα τρανα με εμπεξες......χαλαλι σου.................