Ο εραστης.....

Η unamama και το atropeleki, με καλεσαςν σε ενα πολυ ωραιο παιχνιδι*
πρεπει να γραψω λεει ,3 ψεματα και 1 αληθεια.
Για να δουμε λοιπον, ποια εναι η αληθεια?!:
1)Ειμαι πολυ ωραιος !Αδωνης!Δεν υπαρχει γυναικα ,που να μη με θελει!Μεγαλο προβλημα!
2)Ειμαι τρομερα ερωτικος!Sex synbol!
3) Ειμαι πανεξυπνος!Εφυεστατος!
4)Εχω βαρεθει να παιρνω πρωταθληματα στο ποδοσφαιρο!
Καλω με τη σειρα μου το mellomeno, τη zouzouna και τη mayaishere,
να παιξουν!

Οτι μενει..

Κλοουν κι ομορφη μαριονετα
ειναι τ'ονειρο*
τραβαει σπαθι και σφαζει
τα συντηρητικα απωθημενα.
Στη κουστωδια της λογικης,
δε χωρα ο ερωτας*
μονο τη καθαρη ηθικη
μπορει αυτος και συνεριζεται.
Η θαλασσα δε ξερει
απο κοτερα και λιμενοβραχιονες*
μονο απο τρατες γιοματες αρμη
και βραχια ρημαγμενα,
με σπηλιες που χωνεψαν
κοκκαλα ασπρα,
κοκκαλα πειρατικα..
Αυτο ειναι που στ'αληθεια
μενει*
κοκκαλα πειρατικα.
Υ.Γ:Τα "λαφυρα" μου....

Αφιερωση!

Μια μικρη αγραναπαυση απο τις
"σοδιες" και τις "πραματιες"..
Το παρακατω τραγουδι αφιερωμενο
σε ολους:

Στην ακρη της αγαπης
και στο πικρο χαμο,
ο γλαρος του Ιωναθαν
μου τρυπαει το μυαλο.
Η Ροζα Εσκεναζυ,
τραγουδι θα μου πει,
κι ο Ελπηνωρας ο δολιος,
τη γαληνη του θα βρει.
Της παλλακιδας επεσε
βραχιολι στο νερο,
κι ο κυκνος το φορα,
τ'ομορφο πρωινο.
Βαφη μνημειου,αμοιρη,
ξυνεται απο το χτες*
τα ονειρα που απεριψες,
θα σου'ρθουν,
θες δε θες!
Υ.Γ:Η ψαρια μου...

Προτροπη..

Περιπλανηση στον παγο
του υποσεινηδητου...
Αγελες λυκων ουρλιαζουν
στον ορυμαγδο της ληθης..
Αλογα απο κρυσταλο
και αχατι,
καλπαζουν στο λευκο το ονειρο.
Καθως με την αυγη ξυπνας,
εχε το νου σου,
στη μικρη αρκουδα*
ερχεται τις πληγες σου
να γιατρψει με θυμαρι*
μη μπεις στον κοπο
και την αποπαρεις!
Υ.Γ:Δικη μου σοδεια......

Σε σενα..

Σα φαρος σε ακρητικο νησι
το βλεμμα σου,
αγναντευει τις θαλασσες
του κοσμου τουτου.
Κρυα τα δαχτυλα σου,
ψαχνεις φωτια καρδιας,
απο τη γαγγραινα ,
να τα γλιτωσεις.
Σπρωχνεις παλια σκαρια,
στην αμμο που κολλησαν,
στη θαλασσα ξανα να βγουνε
και μελι σταζεις
στις πληγες πουλιων,
ξανα για να πεταξουν.
Σε ερημα χωρια χορευεις,
ζωη για να τους δωσεις*
κι υστερα λαμπεις,
απο χαρα και θλιψη,
για το χωνευτηρι,
που σου'μελε να ζησεις..
Υ.Γ:Δικα μου "συναπαντηματα"...

Ξαφνικα....

Ολα εγιναν τοσο ξαφνικα*ειναι απο τις στιγμες που νιωθω μεγαλος βλακας.Και τα ερωτηματα αστοχα*τι να πρωτορωτησω?.....Ειχες πολλα ακομη να γευτεις..
Κι αλλα τοσα να νιωσεις.Ξερεις κατι?Τοσα χρονια δε προλαβα να σου πω πως σε συμπαθω*
να σου πω,πως μου αρεσες!Δε ξερω τι αλλο να πω....................................
............................Εχω στεναχωρηθει που εφυγες...........ειναι αδικο...........Μα να ξερεις πως σε συμπαθω και μου αρεσεις:)Και θα κανω τα παντα να σε θυμαμαι.........Εχω παρακαταθηκη το χαμογελο που μου χαριζες....απλοχερα.....αυτο μου εχει μεινει....Καλο σου ταξιδι μικρη...
ΥΓ:Δε ξερω αν αυτος ειναι ο καταλληλος τροπος,για να σε τιμησω...απλα ειναι ενας τροπος......

Κριματα...

Απο την ερημο πουλια,
ηρθαν για παραθερι στην
ακρη του χειμωνα σου*
μα εσυ,δε δινεις
διολου σημασια.
Ψες βραδυ στ'ονειρο μου
εμφανιστηκες,
κι εκαμες κανταδα,
τα δικα μου κριματα.
Αλοιμονο!Ποσο κοστιζει ταχα,
ποσο διαρκει,
ο δεκατος τριτος αθλος?
Κυρηξες,στη γευση απεργια,
και καθημερινα το μελι
που σου δινω,
σου φαινεται πικρο.
Ακου τη σπουργιτενια μου φωνη*
εχει πολλα να πει,
με τη καρδια του λιοντα!
ΥΓ:Κι αυτες οι σκεψεις ειναι δικες μου....

Σκεψεις....

Η αφρισμενη η θαλασσα,
βγαζει τ'απωθημενα της,
στον ερημο το βραχο*
μα ο ηλιος ο "αναισθητος",
στεγνωνει τους καημους,
σα να μη γινηκαν ποτε.
Πολλοι οι καημοι,
πολλες και οι πεθυμιες,
στο κοσμο τουτο*
οσα τα καραβια,
τοσα και τα λιμανια....
Υ.Γ:Τα παραπανω ειναι δικες μου "σκεψεις"...