Πέμπτη 31 Μαΐου 2007

Aμαλια...

Καλημερα...Δε ξερω ποσοι θα διαβασουν αυτο το post,προσωπικα δε δινω δεκαρα*νιωθω ομως την αναγκη και ως γιατρος και ως ανθρωπος, να πω καποια πραγματα.
Φανταζομαι ολοι γνωριζετε την τραγικη, στη κυριολεξια, ιστορια της Αμαλιας* δε θελω να μακρηγορησω, αλλωστε, τα πολλα λογια ειναι φτωχεια.
Η κοπολα αυτη επασχε απο μοκρη απο νευροινωμα η νευροινωματα, με αποτελεσμα να εχει πονους φριχτους στο ποδι της, πονοι που την οδηγησαν στους γιατρους, προκειμενου, να βρεθει μια λυση*κανενας ομως γιατρος δε καταφερε να διαγνωσει τα παραπανω, ολοι μιλουσαν για ιδιοπαθεια, με αποτελεσμα το νευροινωμα να εξαλαχθει σε σαρκωμα, τουτεστιν κακοηθεια, και μεσα απο φριχτη ταλαιπωρια, η κοπελα εχασε τη μαχη μια εβδομαδα πριν, στα 30 της χρονια.
Για παρα πολλα χρονια, δεν εχει σημασια το ποσα, κανεις μα κανεις γιατρος, δεν καταφερε να κανει σωστη διαγνωση!Κανενας!Προσωπικα, ως γιατρος, αδυνατω αυτο να το καταλαβω!
Ειλικρινα, ντρεπομαι για τον κλαδο μου*και ξερετε κατι?κατα τη γνωμη μου, δεν ηταν θεμα
ελειψης γνωσεων*ειναι κατι πολυ χειροτερο*αδιαφορια*ναι αδιαφορια!Καποιοι, αδιαφορουν για τη δουλεια τους, το λειτουργημα τους, τους ασθενεις!Ετσι ωμα οπως το ακουτε αδιαφορια ειναι!Οι λογοι ειναι πολλοι και γνωστοι, δεν ειναι της παρουσης*δυστυχως ομως ειναι ετσι, κι αυτο πρεπει να αλλαξει*και θ'αλλαξει αν ολοι μας προσπαθησουμε.Τι εννοω?
Ξερετε ποσο δυσκολο ειναι για ενα γιατρο, κυριως νεο, που σεβεται τη δουλεια του , τον εαυτο του, και τους ασθενεις του, να επιβιωσει "ηθικα"?Ζει αναμεσα σους μεγαλοκαρχαριες
συναδελφους του που τον αποζυμουν ηθικα και υλικα και αναμεσα στο κοσμο*ενα κοσμο που μαθαινει την αληθεια, απο τους "σοφους"της εποχης,Κακαουνακης,Τραγκας κτλπ,και επεισης, θελει να εμπιστευεται το μεγαλογιατρο,ως επιτο πλειστον μεγαλοκαρχαρια, για να λεει πηγα στο ταδε μεγαλογιατρο*ξερετε, ειναι δυσκολη η ηθικη επιβιωση,αλλα οσι απο εμας πιστευουμε στο λειτουργημα θα συνεχισουμε τον αγωνα.Η ιστορια της Αμαλιας μας συγλονισε!Για μια ακομη φορα, δηλωνω ντροπη γαιτον κλαδο μου*προς θεου ομως, ψυχραιμια*μη γενικευουμε, δεν ειναι ολοι οι γιατροι ετσι,ειται μικροι, ειται μεγαλοι*υπαρχουν και αυτοι που παλευουν κατω απο συνθηκες αντιξοες, που περιεγραψα*και μη ξεχνατε το σημαντικοτερο,οτι ,ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ ΟΤΑΝ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΛΛΙΤΕΡΟΙ!Ας ειναι, ευχομαι η Αμαλια η τελευταια που φευγει αδικα.Να ειστε ολοι καλα!

Δεν υπάρχουν σχόλια: