Σε σενα..

Σα φαρος σε ακρητικο νησι
το βλεμμα σου,
αγναντευει τις θαλασσες
του κοσμου τουτου.
Κρυα τα δαχτυλα σου,
ψαχνεις φωτια καρδιας,
απο τη γαγγραινα ,
να τα γλιτωσεις.
Σπρωχνεις παλια σκαρια,
στην αμμο που κολλησαν,
στη θαλασσα ξανα να βγουνε
και μελι σταζεις
στις πληγες πουλιων,
ξανα για να πεταξουν.
Σε ερημα χωρια χορευεις,
ζωη για να τους δωσεις*
κι υστερα λαμπεις,
απο χαρα και θλιψη,
για το χωνευτηρι,
που σου'μελε να ζησεις..
Υ.Γ:Δικα μου "συναπαντηματα"...