Ρομαντική αγανάκτηση

"Στη κλεψύδρα της στείρας σου
πνευνατικότητας σφήνωσες*
ο εγωισμός σου κισσός,
που γιγαντώθηκε,κι έγινε
ίσκιος*ίσκιος, που από κάτω
κάθεσε και αναπαύεσε
ταλαίπωρη ψυχή...
Τα γουρλωμένα μάτια σου,
σα το χρυσόψαρο στη γυάλα,
απορούν και ψάχνουν για ενόχους..
Απαξιωμένος,της τέχνης υπηρέτης
είσαι,μα εσύ περνιέσαι
για σπουδαία..
Πίσω απ΄τη κάλπικη κουλτούρα σου,
παλιμπαιδίζεις,
θαρώντας ,πως στο άγονο κεφάλι σου,
φυτρώνουν κέδροι.
Σου λέμε "ναι" ,πως "έχεις δίκιο",
γιατί κατάφερες τον οίκτο
να κερδίσεις αρλεκίνε,
κρεμάμενη απ΄της βλακείας το ικρίωμα,
να σε τσιμπάνε της ματαιοδοξίας
και της ανασφάλειας τα κοράκια!!"

Υ.Γ:Άφιέρωση στους Αρκουδοκράτορες, τουτέστιν,Αφασικά μαλάκια!!!