Όσο πάει...Όπου πάει...

"Στις όχθες ενός χείμμαρου
βγαλμένο απ'το βράχο
της παραφροσύνης
και της ηδονής το χώμα,
έκανα έρωτα πρωτόγονο,
με τις μικρές μου φρίκες*
κι αυτές μεμιάς γέννησαν
χίμαιρες με θέλγητρα διονυσιακά,
που όρμηξαν μεμιάς στο δάσος
της ήβης της κρυφής,
χορό μαινάδων να αρχίσουν..
Ο λόγος ήταν το στερνό το γεννοβόλημα,
μα κι αυτός δεν έβγαλε απαύγασμα
σοφίας κι εγκράτειας,
μόνο της Πασιφάης το άγριο ουρλιαχτό.."

Υ.Γ:Όποιος αντέξει....