Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009
Καταδικός σου..
"Αγάπησα μια θάλασσα,
κι έπνιξε τη καρδιά μου...
Εβύζαξα τις φρίκες μου,
κι ήπια τα όνειρά μου...
Μαστίγωσα το είναι μου,
στραγγάλισα το εγώ μου,
όλα για σένα τίμημα,
όλα για σένα πάθημα,
στο γέλιο σου ανάθεμα..
Πυθεία είναι τα μάτια σου,
τα χέρια σου αιώρα,
θειάφι έχουν τα χείλη σου,
τα πόδια σου Πανδώρα..
Ηφαίστειο η θύμιση,
και γολγοθάς το δάκρυ,
παροξυσμός και ηδονή,
σ'ένα κοινό αδράχτι!!
Υ.Γ:...............
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
9 σχόλια:
Πολύ καλό ...
Τόσο το ποίημα, όσο και ο τίτλος όμως..
Τί παραπάνω να πει
στο υστερόγραφο, αφού τα είπε όλα
Καλό Σ/Κ!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες
Είναι ωραίο σε τούτη την πεζή-πετρινη εποχή να μπορείς να διαβάζεις τέτοιους στίχους....
καταδικ(ό)ς σου κατ(ά)δικος ...
καταργώντας τις απόδράσεις
μιας οικειοθελούς παράδοσης
καλό απόγευμα Κυριακής
@road,
Ειδικά ο τίτλος...
@Φύρδην,
Να είσαι καλά!
@olga,
Δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο..
@acer,
Οικιοθελέστατη!
αυτό εμένα τώρα μου κάνει σε κάτι με πολύ μέλι!
καλησπέρα
Πολύ θα ήθελα να ακούσω τους «καταδίκους» σου στίχους, να τους δίνει ζωή ο Παπακωνσταντίνου!
Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα!
Πολλά φιλιά!
Την καταδίκη μου !!!
Και την ξελευτεριά μου ...
Να ξέρεις όμως πως χωρίς καταδίκη
δεν χαιρόμαστε τη λευτεριά μας ...
Την καλησπέρα μου ...
@Προς Όλους,
"Ανάθεμα" τη καταδίκη μου...
Δημοσίευση σχολίου