Γοργόνειο δάκρυ το κέρασμα του νου μου βραβείο της πονεμένης σου καρδιάς* φωτιά εκτός ελέγχου, καίει της μοίρας σου το πέπλο, ακούγοντας το πρόσταγμα της σειρήνας... Ο δράκος εκοιμήθει, κι ο πέπλος ο χρυσόμαλλος, στέκει πανώρια, στους διαμαντένιους σου ώμους....
Μανθάνειν εν τω ουρανώ το οράν,εν δε τη γή το αναμιμνήσκεσθαι.Μακάριος ο δια των Μυστηριων διελθών, ούτος γιγνώσκει την αρχήν και τον σκοπόν της ζωής. (Πίνδαρος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου