Θα ηθελα κατι να πω, σε ολους αυτους που ειναι απελπισμενοι, σε αυτους, που τους εχει παρει απο κατω και η ψυχη τους ειναι ζαλισμενη απο τα χαστουκια.
Να ξερετε ολοι, πως τα παντα κρεμονται, απο την ελπιδα του τρελου*κοιταχτε ποτε να μη τη χασετε, ποτε ,μα ποτε ,να μη τη πουλησετε, για κανενα τιμημα!Ειναι η ελπιδα που πεθαινει τελευταια, για την ακριβεια, ποτε δεν πεθαινει.
Αν στη καρδια σας κατοικει ο θεος, τοτε μη φοβαστε*οσες πληγες κι αν ανοιγουν, ο θεος θα πινει το αιμα και θα γινεται μεγαλυτερος!Μη φοβασται*να μπαινετε στη μαχη* ο θεος, δεν θ'ανοιξει τη πορτα του παραδεισου σε αυτους που κλαινε και ικετευουν στα γονατα*ο θεος , θελει μαχη να δει, φωτια και μπαρουτι να μυριζετε!
Τελειωνοντας, θελω ενα στοιχο μα πω, μια μαντιναδα, που ακουσα απο το στομα,
ενος πολυ καρδιακου φιλου...
"Παντα τη ποιο ψηλη κορυφη,
χτυπα η οργη του ανεμου,
γι'αυτο κι εγω παραπονα,
δεν εκαμα ποτε μου..."
Να προσεχετε τους εαυτους σας,
ΑΙΡΙΝ χαιρετισματα σου στελνω,
κοιτα να περνας καλα,
σου στελνω την σκεψη μου,
με τους δικους μου....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου