Το χωμα ειναι μαυρο...Μυριζει....ειναι καμμενο.....καμμενες και οι ψυχες....
απελπισια μαυρη στα ματια των παιδιων.....Κι ομως... ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ!Δε πρεπει
ν'αφησουμε χαμενη την ελπιδα*οταν αερακι ξαναφυσηξει, να το χαρουμε, κι οχι να τρομαξουμε....Και να φυτεψουμε το χωμα..Τι κι αν εγινε μαυρο...Παλι θα φυτρωσει...
Παλι θα ανθισει...Και τα δεντρα θα ξαναρθουν και τα πουλια, το τραγουδι τους θ'αρχισουν*
μην αποκαψουμε την ιδια την ελπιδα....Να μη τους κανουμε τη χαρη....
4 σχόλια:
αυτό χρειαζόταν .
νάσαι καλά..
Ελπίδα! Σωστά, να την κρατήσουμε ζωντανή, σαν τον πυρσό που καιει θαρραλεα μερονυχτα κοντά μας. Αλλα,για σκέψου, τί θα πεις στο εγγονι, στο παιδί που δεν γεννήθηκε ακόμη όταν χρειαστει να του περιγραψεις το δάσος ; Δάσος είναι ή δάσος ήταν......
ριτς
Δυσκολες οι παιδικες ερωτησεις ναντια..... ΠΟΥ ΝΑ ΒΡΩ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ?
en vain encre, αυτο ειναι το παν*ειναι η νικη μας....
Δημοσίευση σχολίου