
Πως καταντησα ετσι?.........
Εγω ο σκυλος, ο αγερωχος......
Που ειναι το αγριο μου τριχωμα....?
Ωσαν καρφια και δορατα,
οι τριχες μου σηκωνονταν,
με των εχθρων το συναπαντημα....
Κι αυτοι,οταν με βλεπανε,
κοβανε δρομο λαχανιαζοντας.....
Που ειναι τα δοντια μου ,
τα αστραφτερα και κοφτερα......?
Τα βλεπανε οι λυκοι οι ανημεροι,
κι αλυχταγανε καθως στα σπηλια
πισωγυριζαν.....
Που ειναι το βλεμα μου το αστραποβολο,
που φοβο εδινε στους αδικους,
κι εμπιστοσυνη στους ανημπορους...
Καπου στο διαβα του κοσμου τουτου,
εχασα ολα τα παραπανω...
Εχασα τη μοναδικοτητα μου....
θελοντας να ξεχωρισω.........
2 σχόλια:
όλα θα "ξαναγίνουν".
αν για σένα μιλάς,
δεν έχασες τίποτα μόνιμα.
Αμποτε Ελενη....
Αμποτε.....
Δημοσίευση σχολίου