Αγροι στο σουρουπο...

Αγροι στο σουρουπο*
μια νοτα μελαγχολικη,
μεσα στην ανοιξη.
Διπλα στο βροχερο
παραθυρο,
μια κορη στη θλιψη βουτηγμενη,
για νυφη ετοιμαζεται,
κι αγναντευει το καμπο
το καφετι,
το καμπο τον απεραντο,
που ωσαν το πιο βαθυ της ονειρο,
μυριζει νοτισμενο χωμα*
κι ειναι αυτη η μυρωδια,
στο τελος που στα ρουθουνια μενει,
οταν του θερους το λιοπυρι,
πλησιαζει.
Υ.Γ:"Μελι απ'τη κερυθρα"....