Παρασκευή 22 Αυγούστου 2008
παρακληση...
"Η μοναξια της στιγμης,
δινει φτερουγισμα ,
νου την απεραντοσυνη.
Χωρις φαμφαρες ιδιαιτερες,
γεννιεται ο μεσσιας,
στον ανθρωπων τις καρδιες,
την ιδια ωρα που στο μυαλο
αυτων,
αυτος σταυρωνεται...
Απεκτησες κλαδια ψηλα
και ριζες δυνατες*
υψωνεσαι και τον κεραυνο,
δε σκιαζεσαι*
κακως, γιατι ,
αν σου ριξει,
ουτε για τζακι δε θα κανεις!
Υ.Γ:Οι "παρακλησεις μου"....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
10 σχόλια:
Eχει απόλυτο δίκιο..
@μαρια νικολαου,
λες?...
Καβειρικός χρησμός........:)
Καλώς τον επιστρεφόμενο...
@ηλιογραφος,
απλα η αληθεια...
@kitsosmitsos,
καλως σε βρηκα!
..επέστρεψες πιο μυστήριος από ποτέ, νομίζω:-)
καβειρε σε τι μυστηρια χρίστηκες??!!!
Καλησπέρα
το συγκεκριμένο κίτρινο, σημαίνει μίσος. τι σας βασανιζει λοιπόν!
@diva,
ολα αυθορμητα γινονται:)
@aliki,
της ζωης...
@anamella,
καλισπερα!
@elsa maxwell,
δε μισω κανενα και τιποτα,
τωρα το τι με βασανιζει, ειναι
η "οικιοθελη " μου φυλακιση....
Δημοσίευση σχολίου