Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2008

Αίτηση


"Ζήτησα φωτιά κι αμώνι
τη μοίρα μου να πλάσω,
κατά τα θέλω της καρδιάς*
κι έφτιαξα ασπίδα τρομερή,
σμιλεμένη με του έρωτα τα όνειρα
και της βροχής την άνοιξη,
κι απ΄'εξω ζωγραφιά εσένα,
από τον κεραυνό να βγαίνεις...
Περικεφαλαία από φιλιά κααι χάδια
στο κλούβιο μου κεφάλι απίθωσα
και θώρακα φολιδωτό,
απ'της τιμής τα χέρια,
περικνημίδες από ευχές
και ξίφος από νερό και χώμα...
Όντας έτοιμος, το βουνό,
το στοιχειωμένο ανέβηκα,
να συναντήσω της ψυχής τα περιστέρια,
και του μυαλού μου τα προπύργια...."


Υ.Γ:Ζωσμένος, έτοιμος , αρματωμένος.....

26 σχόλια:

Maria Tzirita είπε...

Αχ βρε Κάβειρε... Είναι κανείς στ'αλήθεια ποτέ αρματωμένος; Όλοι άοπλοι είμαστε στον έρωτα μπροστά και κάθε ασπίδα αυταπάτη...
Καλό σου βράδυ!

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

Να θέσω μια απορία; Δικά σου είναι γιατί μου αρέσουν πολύ...
Την καλησπέρα μου
vloutis.wordptess.com
vloutis.blogspot.com

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Κάβειρε!

είναι τα θέλω της καρδιάς οχυρό μα και γονάτισμα

zouzouna είπε...

Στ' άρματα, στ' άρματα !
Αφήσου να το απολαύσεις, θάλεγα εγώ κι άσε την φωτιά και το αμόνι για τον Ηφαιστο!

Kaveiros είπε...

@maria tzirita,
Αυτό που λες,είναι η μεγαλύτερη αρματωσιά!:)
@Κώστας Βλουτής,
Κατά δικά μου είναι φίλε μου:)
@ηλιογράφος,
Ακριβώς!!
@zouzouna,
λες ε?

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Γερά αρματωμένος, κάτι σαν ετοιμοπόλεμος δηλαδή, να αναμετρηθείς με του έρωτα τα βέλη

Φιλί και Γλαρένιες αγαλιές

κόκκινο μπαλόνι είπε...

καλέ, με αυτό τον τίτλο μπερδεύτηκα και ετοίμασα τα χαρτόσημα και αριθμούς πρωτοκόλλου!
Χωρίς πλάκα τώρα, ταυτίζομαι με την zouzouna και αναφωνώ: "στ' άρματα, στ' άρματα"
Καλησπέρα σας

Kaveiros είπε...

@φύρδην,
κάπως έτσι..
@κόκκινο μπαλόνι,
λες κι εδώ να θέλουν πρωτόκολλα?!

roadartist είπε...

πολύ όμορφο..

Kaveiros είπε...

@roadartist,
Σε ευχαριστώ!!

~~Εμμέλεια~~ είπε...

Πολύ όμορφο. Την κα\ησπέρα μου.

Kaveiros είπε...

@έλενα-Φλώρινα,
Να είσαι καλά!

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ με την Maria Tzirita...άοπλοι , γυμνοί , απροετοίμαστοι....

Γι αυτό έχει γλύκα η ζωή.

Ανώνυμος είπε...

""ασπίδα""

Πες μου σε παρακαλώ,που την βρίσκεις?
Ψάχνω αλλα δεν βρίσκω..

Daria είπε...

Μ' αρέσουν αυτά που γράφεις, στο έχω πει;
Στο συγκεκριμένο θέμα πάντως συντάσσομαι με ζουζούνα και κόκκινο μπαλόνι. Τι τη θες την αρματωσιά; Αφού σ' αυτές τις μάχες η χαρά είναι να λαβωθείς όχι να βγεις αλώβητος.
Όρμα κι όποιον πάρει ο χάρος
Καλημέρα βρε δαιμονισμένο...

Kaveiros είπε...

@trelofantasmeni,
Συμφωνώ!!
@alpiega,
να με ρωτάνε τα παιδιά της πόλης,
με ρωτάς κι εσύ?:)
@daria pavlovna,
Ε λοιπόν ορμάω!!

Side21 είπε...

Εμείς στα νησιά μας
με τα ψηλά βουνά ...
Την αυταπάτη ακολουθούμε
πως με τ' ανέβασμα ψηλά
να γλυτώσουμε μπορεί
από του φτερωτού τα βέλη
νικητές συνάμα κι ηττημένοι !!!
Σε δίχως ελπίδα μάχη ...
Καλή σου μέρα ...

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

κι οσα θελω κι αν στοιβαξω τοσο αδεια τα ονειρα λες και μενουν...

Kaveiros είπε...

@side21,
οι ψυχές και οι αγάπες, σιαμαίες αυταπάτες..
@βασιλική,
έτσι ακριβώς!!

Artemis V. είπε...

Δεν έχει γούστο να πας με πανοπλία.
Τουλάχιστον στην επόμενη φέρνεις και το ιππικό.!
Καλησπέρες και καλή εβδομάδα!

Kaveiros είπε...

@art3mis,
κάποια πράγματα γίνονται, θες δε θες!

bluesmartoula είπε...

Εμένα τώρα γιατί μου φάνηκε πως η ασπίδα σ΄εμποδίζει να πλάσεις τα θέλω της καρδιάς?
Μπορεί να΄χω άδικο.
Άν,όμως, δεν έχω, άσε κάτω την ασπίδα Κάβειρέ μου και το βουνό δεν θα΄ναι στοιχειωμένο, μα πράσινο και ζωντανό...
Μπλέ Καληνύχτα

diva είπε...

Παρατηρώ μία επαναστατική διάθεση:-)

Kaveiros είπε...

@bluesmartoulis,
Δεν εμποδίζομαι από τίποτα!
@diva,
Πάντα!

bluesmartoula είπε...

Σνιφ! Με παρεξηγήσατε αγαπητέ...
Σνιφ, Σνιφ! Κλάψ...
Φιλιά

Kaveiros είπε...

@bluesmartoulis,
Καθόλου μα καθόλου!Ασπάζομαι την άποψή σου ειλικρινά!:)