Ή τώρα ή ποτέ...

"Γλαρόπουλα πολύχρωμα
έκαναν την εμφάνισή τους,
πάνω απ'τους γκρίζους κήπους...
Αφόδευσαν πάνω τους σιδερένιους
αισθητήρες μιας χάλκινης,
και σε μορφή χαρτονομίσματος
αντίληψης..
Με τα μεγάλα ράμφη τους
καταπίνουν τις ανόητες συνέπειες,
ενός βραχυπρόθεσμου ωφελιμισμού,
και με τα νύχια τους,
ξεσκίζουν τα σεντόνια,
της αγνότητας του πουριτανισμού..
Απ΄τα περβάζια ξεφυτρώνουνε κυκλάμινα,
που έχουνε κορμοστασιά κισσού,
πολύχρωμα,
έτοιμα να καταπνίξουν με το άρωμά τους,
τη μυρωδιά απ'της λαγνείας το πτώμα,
κι αφού την αναστήσουν,
να την παντρέψουν,
με το μόνιμο της μέντορα,
τον έρωτα..

Υ.Γ:Μια "ωδή" στη φαναριώτικη πλευρά του εαυτού μας..."