Αυτά.....

"Στο σκίρτημα της στιγμής η βία,
μ'ενα χαμόγελο σφιγμένο,
ενώθηκε με το αθώο της ηδονής
το πήγαινε-έλα,
κι ένας στεναγμός παιδί της ανακούφισης
γεννιέται......
Σχίζεται ο ουρανός στα δύο,
κι ανάμεσα απ'τα κομμάτια του,
μπλε φως λούζει
το πορτοκαλί φιλί σου.
Ζητάς το όνειρο,
και το δαμάζεις με χέρια δυνατά
και βάναυσες κινήσεις,
γεμάτες αγριότητα και πολιτισμό,
μα σαν ποτίσει το χώμα η καταιγίδα,
κεντρίζεις με τις Αρσινόης το βλέμμα..."

Υ.Γ:Για προσπάθησε λίγο......(εσύ η οποιαδήποτε...)