Φευγω...

Φευγω!Για μια εβδομαδα περιπου ,θα ειμαι στα δωδεκανησα,
συγκεκριμενα στη Τηλο*ως τοτε να ειστε καλα,
και η Παναγια μαζι σας:)
Σας αφιερωνω το παρακατω τραγουδακι,
με τσαμπουνα απο τα ομορφα δωδεκανησα*
να περνατε καλα,τα λεμε!:)

De Profundis...

Ξανα ωραια πραγματα!

Η Fira με καλεσε να παιξω ξανα ,σε ενα παιχνιδι,
που μου αρεσει...
Ξανα λοιπον βιβλιο*Αποκαλυψη του Ιωαννη,απο το Γιωργο Σεφερη,
σελιδα 123 κτλπ..
"Και ακουσα μια δυνατη φωνη που εβγαινε
απο το ναο κι ελεγε στους εφτα αγγελους:
{Πηγαινετε και χυσετε τα εφτα τασια του
θυμου του θεου στη γη}....

Κάτι που ...με τρώει!!!

Με εκατό και με διακόσια - Γιάννης Χαρούλης

Μου βαζουν δυσκολα...

Η καλη μου φιλη η Ζουζουνα, μου "ζητησε",ενα δωρο*πως να της αρνηθω?!
Να σχλολιασω λεει,την συναντηση της Κυριακης, στο Θησειο*
κι αντε τωρα ενας καβειρος,που ειναι μαθημενος,στης Σαμοθρακης τις σπηλιες,
να γινει λαλιστατος..Εμενα ουτως η αλλως,τα σχολια μου ειναι λιτα
(καποιοι το εχουν ζησει στο πετσι τους αυτο,ονοματα δε λεμε υποληψεις δε θιγουμε)
Ας ειναι...Ειμαι ανθρωπος δυσκολος....ως ενα σημειο ντροπαλος
και πολλα αλλα που δεν ειναι της παρουσης.Τη Κυριακη ειμουνα πολυ επιφυλακτικος,
μα συναμα και παραξενα αναλαφρος,πραγμα πρωτογνωρο για μενα,
οταν γνωριζω ανθρωπους για πρωτη φορα*ενα ευχαριστο προαισθημα, το οποιο βγηκε αληθινο*εγωρισα ανθρωπους,πανω απ'ολα απλους*εξυπνοι εισαστε,καταλαβαινετε απολυτα αυτο που θελω να πω*ανθρωπους με εκαναν να νιωσω ανετα,ανθρωπους που με εκαναν
να πιστευω ,πως η επαφη μαζι τους,θα με κανει καλλιτερο*κι επιβεβαιωθηκε η ρηση,
που λεει πως απο παντου,μπορεις να βρεις κατι ομορφο και καλο....
Λοιπον, τερμα η μακρυλογια,χαλασα τη μαγια εγω ο "Λακων".
Να σας ευχαριστησω ολους,κι εσς που τα ειπαμε αρκετη ωρα κι εσας που δεν τα ειπαμε,κι ευχομαι την επομενη φορα ,να τα πουμε πιο πολυ*μα πανω απο ολα,διοτι η δικαιοσυνη ειναι αρετη,ενα μεγαλο ευχαριστω,τη zoyzoyna και στο mellomeno,
για τη ευκαιρια που μου εδωσαν,να σας γνωρισω..
Τα λεμε:)!

Ετσι....

Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Εκτελέσεις: Δόμνα Σαμίου || Παντελής Θαλασσινός

Εγώ 'λεγα να σ' αγαπώ Γιωργίτσα μου
κανείς να μην το ξέρει
τώρα το μάθανε οι δικοί Γιωργίτσα μου
το μάθανε κι οι ξένοι

Έλα Γιούλα Γιούλα έλα πάρε με
άνοιξε τις δυο αγκάλες μέσα βάλε με

Το γιασεμί στην πόρτα σου Γιωργίτσα μου
άνθισε και θα δέσει
τ' αγγελικό σου το κορμί Γιωργίτσα μου
στα χέρια στα χέρια μου θα πέσει

Έλα Γιούλα Γιούλα έλα πάρε με
άνοιξε τις δυο αγκάλες μέσα βάλε με

Μάζεψε εσύ τα γιασεμιά Γιωργίτσα μου
κι εγώ τα βελονιάζω
πούλησε την αγάπη σου Γιωργίτσα
κι εγώ την αγοράζω

Έλα Γιούλα Γιούλα έλα πάρε με
άνοιξε τις δυο αγκάλες μέσα βάλε με
Υ.Γ:πινακας του Millet

Βιρα.....

Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Εκτελέσεις: Χαΐνηδες

Είχα μια αγάπη
θάλασσα πλατιά
την πήρε το καράβι
την πάει στην ξενιτιά.

Καράβι καραβάκι μου
άκουσε τον πόνο μου
φέρε μου το πουλί μου
γιατί έχω μείνει μόνος μου.

Καράβι καραβάκι
που πας γιαλό γιαλό
φέρε μου το πουλί μου
που τόσο λαχταρώ.

Γύρισε καραβάκι μου
άκουσε τον πόνο μου
φέρε μου το πουλί μου
γιατί έχω μείνει μόνος μου.

Φέρε μου το πουλί μου
που τόσο λαχταρώ
γιατί στο χωρισμό του
ν' αντέξω δεν μπορώ.

Καράβι καραβάκι μου
άκουσε τον πόνο μου
φέρε μου το πουλί μου
γιατί έχω μείνει μόνος μου.

Υ.Γ:Πινακας του Millet.

Με λιγη καθυστερηση..

Με καλεσε η καλη μου φιλη η trellofantasmeni,να γραψω ενα γαπημενο μου ποιημα*
να'μαι λοιπον*ενα ποιημα του Τασου Λειβαδειτη,που αργοτερα εγινε τραγουδι,
μαζι με αλλα του ποιηματα......

Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Γιώργος Τσαγκάρης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Και να που φτάσαμε εδώ
Χωρίς αποσκευές
Μα μ' ένα τόσο ωραίο φεγγάρι
Και εγώ ονειρεύτηκα έναν καλύτερο κόσμο
Φτωχή ανθρωπότητα, δεν μπόρεσες
ούτε ένα κεφαλαίο να γράψεις ακόμα
Σα σανίδα από θλιβερό ναυάγιο
ταξιδεύει η γηραιά μας ήπειρος…

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη

Βέβαια αγάπησε
τα ιδανικά της ανθρωπότητας,
αλλά τα πουλιά
πετούσαν πιο πέρα

Σκληρός, άκαρδος κόσμος,
που δεν άνοιξε ποτέ μιαν ομπρέλα
πάνω απ' το δέντρο που βρέχεται…

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη

Ύστερα ανακάλυψαν την πυξίδα
για να πεθαίνουν κι αλλού
και την απληστία
για να μένουν νεκροί για πάντα

Αλλά καθώς βραδιάζει
ένα φλάουτο κάπου
ή ένα άστρο συνηγορεί
για όλη την ανθρωπότητα

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη

Καθώς μένω στο δωμάτιο μου,
μου 'ρχονται άξαφνα φαεινές ιδέες…
Φοράω το σακάκι του πατέρα
κι έτσι είμαστε δυο,
κι αν κάποτε μ' άκουσαν να γαβγίζω
ήταν για να δώσω
έναν αέρα εξοχής στο δωμάτιο

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη

Κάποτε θα αποδίδουμε δικαιοσύνη
μ' ένα άστρο ή μ' ένα γιασεμί
σαν ένα τραγούδι που καθώς βρέχει
παίρνει το μέρος των φτωχών…

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη!

Δος μου το χέρι σου..
Δος μου το χέρι σου..
Υ.Γ:ο πινακας ,ειναι του Millet...
Λοιπον ,μελλομενε, aliki,ηλιογραφε,
unamama, και maya, για να σας "δω"....και να σας διαβασω...:)