Όσο πάει...Όπου πάει...

"Στις όχθες ενός χείμμαρου
βγαλμένο απ'το βράχο
της παραφροσύνης
και της ηδονής το χώμα,
έκανα έρωτα πρωτόγονο,
με τις μικρές μου φρίκες*
κι αυτές μεμιάς γέννησαν
χίμαιρες με θέλγητρα διονυσιακά,
που όρμηξαν μεμιάς στο δάσος
της ήβης της κρυφής,
χορό μαινάδων να αρχίσουν..
Ο λόγος ήταν το στερνό το γεννοβόλημα,
μα κι αυτός δεν έβγαλε απαύγασμα
σοφίας κι εγκράτειας,
μόνο της Πασιφάης το άγριο ουρλιαχτό.."

Υ.Γ:Όποιος αντέξει....

Σαν σήμερα....

Υ.Γ:γΓια πάτε μια βόλτα από τη μνημοσύνη , το άλλο ιστολόγιο...

Το λιγότερο που μπορώ...

Υ.Γ:Καλό ταξίδι .......

Ως εδώ!!!

"Στις λαικής τους πάγκους
αγοράζεις όσο -όσο,
ξεφτίλα και μασκαριλίκι,
και μάλιστα πρωί-πρωί,
που τα καλά προιόντα,
δεν έχουν ακόμα πουληθεί....
Μα,σαν έλθει η ώρα,
ν'αγοράσεις αξιοπρέπεια
και ερωτισμό,
έχει έλθει μεσημέρι
και τα καλά κομμάτια έχουν πλέον φύγει...
Η κοιλάδα του υπαρκτού σου ερωτισμού,
γεννά ένα οργασμό δυσκοίλιο,
όταν το ποτάμι της παραφροσύνης,
βρέχει τ'απανοχώραφά σου...
Στο κήπο της Εδέμ,
κρεμάσανε κουδούνια στα αυτιά σου,
μα εσύ ακούς σονάτες,
με τη πανσέληνο να φωτίζει,
τη θλιβερή σου μετριότητα!!!!"

Υ.Γ:Κρίση δεν υπάρχει στις τσέπες μας..
Κρίση υπάρχει στις καρδιές και τα μυαλά μας....
Ας προχωρήσουμε σε απόλυση της εσώτερης μιζέριας μας...
Δε κινδυνεύουμε από τη γρίπη των χοίρων....
ΠΑΣΧΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗ ΓΡΙΠΗ ΤΗΣ ΒΛΑΚΕΙΑΣ!!!

Σε χίλα δυο κομμάτια..

"Στης λίμνης το ασημί,
φίλησα τα μάτια σου.
Στο κρύο του ακροπόταμου,
μέσα στο πύργο της κρυφής
και συνάμα επικίνδυνης απόλαυσης,
διέλυσα την αγνή σου πρόθεση
σε χίλια δυο κομμάτια...
Τα μάτια σου,σαν δυο κυψέλες,
που στο κέντρο τους αγκομαχούν
κηφίνες με βασίλισσες,
δέχονται το επικούρειο αναπόφευκτο*
και το χαμόγελο το νηπιακό σου,
γίνεται μεμιάς ατόφια ορμή,
στη ράχη του Ελικώνα."
Υ.Γ:Ερωτοσκορπίσματα......