Ρομαντική αγανάκτηση

"Στη κλεψύδρα της στείρας σου
πνευνατικότητας σφήνωσες*
ο εγωισμός σου κισσός,
που γιγαντώθηκε,κι έγινε
ίσκιος*ίσκιος, που από κάτω
κάθεσε και αναπαύεσε
ταλαίπωρη ψυχή...
Τα γουρλωμένα μάτια σου,
σα το χρυσόψαρο στη γυάλα,
απορούν και ψάχνουν για ενόχους..
Απαξιωμένος,της τέχνης υπηρέτης
είσαι,μα εσύ περνιέσαι
για σπουδαία..
Πίσω απ΄τη κάλπικη κουλτούρα σου,
παλιμπαιδίζεις,
θαρώντας ,πως στο άγονο κεφάλι σου,
φυτρώνουν κέδροι.
Σου λέμε "ναι" ,πως "έχεις δίκιο",
γιατί κατάφερες τον οίκτο
να κερδίσεις αρλεκίνε,
κρεμάμενη απ΄της βλακείας το ικρίωμα,
να σε τσιμπάνε της ματαιοδοξίας
και της ανασφάλειας τα κοράκια!!"

Υ.Γ:Άφιέρωση στους Αρκουδοκράτορες, τουτέστιν,Αφασικά μαλάκια!!!

Κυνήγι

"Η μέλισσα τη φραγκοσυκιά εφίλησε,
κι απ΄τα πλευρά της νυχτερίδας,
έτρεχαν σεμπρεβίβες.
Μαύρα σκυλιά,με μάτια σαν πετράδια,
έτρεχαν στη παραλία πάνω-κάτω,
την ώρα που ο παντεπόπτης εμφανίζονταν
στις βραχώδεις του Κύθνου πλάτες,
κι έλουζε τις κόρες του βορά...
Το πλοίο απ΄του ασημοδόξαρου τον τόπο,
άραξε στη σκιά του άρχοντα,
στης φτερωτής της κόρης τον τόπο!
Ώρα για ανάσταση,
ώρα για ένωση,
της αλήθειας η στιγμή!"
Υ.Γ:Του κυνηγιού η ώρα......"

Ντροπή!

Βομβαρδίζουν ανηλεώς...Βαράνε στο ψαχνο...Τίποτα δε σέβονται οι ,
οι αλαζόνες...Στιγμές σαν κι αυτές, μου αφηνουν στη ψυχή στίγματα...
Στίγματα, που ξυπνάνε το DNA μου...Κι αυτό βράζει..
Έμεις οι Έλληνες, οφείλουμε να πονάμε πάρα πολύ...Έχουμε περάσει τα ίδια...
Πρέπει να καταλαβαίνουμε.......


Υ.Γ:Για κάτι τέτοιους καιρούς δε πρέπει να ξεχνάμε
και για "συνωστισμούς" να μιλάμε.......

Για χάρη της αλήθειας.

Δε μου αρέσουν οι διχόνειες..Μισώ και απεχθάνομαι τη βία..
Αλλά αυτό που γίνεται αυτές τις μέρες στη Γάζα , με βγάζει από τα ρούχα μου*
ακόμα πιο επικύνδυνη, είναι η άγνοια μας για κάποια πράγματα.
Δείτε το παρακάτω video*είτε μας αρέσει ή όχι, αυτή είναι η αλήθεια.

Υ.Γ:Η αλήθεια είναι ακόμα πιο τρομαχτική*αλλά αυτό, είναι μια άλλη ιστορία....

Αυτοβιογραφία.

Για όποιον από εσάς έχει τη κακιά περιέργια να με γνωρίσει, μιας και τόσο καιρό
τα λέμε εδώ χάμου και ο καιρός γαρ εγγύς, όλοι θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ,
ποιοι είμεθα και που βαδίζουμε, σας παραθέτω την αυτοβιογραφία μου:

Υ.Γ:Απ΄της φύσης τα περίεργα....

Χαμένη προσπάθεια

"Αργά,μα και συνάμα σταθερά,
ο απόμακρος πολεμιστής,
έκοβε με το χρυσό του
το μαχαίρι,
το θαλασσί της φόρεμα..
Κι εκείνη,σαν από κάποιο
άλλο παραμύθι,
γύρευε καταφύγιο,
για τους αποδημούντες.
Δεν ήτανε σε θέση να τη καταλάβει*
προσπάθησε πολύ να βρει,
πού ο κισσός φτάνει,
από πού η θάλασσα αναβλύζει*
κι εκείνη, δε του γύρεψε πολλά*
μόνο το χέρι για προσκέφαλο....
Μα είναι τόσο βαριές οι νύχτες,
οι γεμάτες υποσχέσεις!!

Υ.Γ:Τα φαινομενικά απλά δεν είναι μόνο δύσκολα...
Είναι και πιεστικά και φασιστικά συνάμα....