Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2007
Για ιδέστε όλοι τον ακροβάτη
που τραμπαλίζεται
για ιδέστε όλοι τον ξενομπάτη
πως δε ζαλίζεται
Για ιδέστε τον ακροβάτη που κι όταν πέφτει γελά
και ποτέ δεν κλαίει, ποτέ δεν κλαίει
Για ιδέστε πού 'χει το ερημοπούλι
αίμα στο φτερό
πετά κι ας τό 'βρε θανάτου βόλι
κόντρα στον καιρό
Με τον καιρό νά 'ναι κόντρα έχει τιμή σαν πετάς
να μένεις μόνος, να μένεις μόνος
Για ιδέστε όλοι, ιδέστε και μένα
άλλο δε ζητώ
πού 'χω στους ώμους φτερά σπασμένα
και ακροβατώ
Γύρισε κάτω η μέρα κι ακόμη εσύ να φανείς
μην κλαις πουλί μου, μην κλαις πουλί μου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Όταν ακροβατείς κόντρα στα δεδομένα..
Όταν πετάς ψηλά,κόντρα στον "καιρό",
πληρώνεις το τίμημα της μοναξιάς.
Όμορφες οι "ακροβασίες" των λέξεων
σου...
*Αναστασία*
http://anastasia.pblogs.gr/
Συμφωνω*καθετι ωραιο ομως,
εχει το τιμημα του*και δεν υπαρχει ωραιοτερο πραγμα απο την ακροβασια*
ιδιαιτερα,αναμεσα στις πραγματικοτητες....
Δημοσίευση σχολίου